Przedszkole Miejskie nr 8 w Łodzi

Już za dwa dni święta. Będziecie przygotowywać swoje koszyczki, ale w tym roku znów będą trochę inne miejmy nadzieje, że równie piękne jak w latach ubiegłych. W niedzielę usiądziecie do śniadania wielkanocnego w mniejszym gronie, ale miejcie w swoich serduszkach wszystkich swoich najbliższych, którzy z powodu wirusa nie mogą z Wami świętować.

Dzisiaj chciałyśmy Wam jeszcze przekazać jedną polską tradycję, która wiąże się z Wielkanocą. Jest to  Śmigus-dyngus Czy wiecie że: dawniej śmigus-dyngus były to dwa różne obyczaje wielkanocne. Jednym z nich był dyngus, który polegał na tym, że młodzież chodziła po domach i zbierała datki w postaci jajek, wędlin, ciast itp. Śmigus natomiast miał odmienny charakter i polegał na uderzeniu na szczęście rózgą wierzbową z baziami. Rózga ta była wcześniej święcona w Niedzielę Palmową. Od lania można się było wykupić pisankami.

Posłuchajcie teraz wiersza Władysława Broniewskiego „Śmigus” i odpowiedzcie na pytania zawarte pod wierszem.

Śmigus! Dyngus! Na uciechę

z kubła wodę lej ze śmiechem!

Jak nie z kubła, to ze dzbana,

śmigus-dyngus dziś od rana!

Staropolski to obyczaj,

żebyś wiedział i nie krzyczał,

gdy w Wielkanoc, drugie święto,

będziesz kurtkę miał zmokniętą.

− Co to jest śmigus-dyngus?

− Co to znaczy staropolski obyczaj?

− Kiedy obchodzi się śmigus-dyngus?

Pobawmy się wierszykiem masażykiem (w parach: rodzic – dziecko). Rodzic siedzi za plecami dziecka, swobodnie sięga dłońmi do jego pleców. Mówi tekst i wykonuje odpowiednie ruchy.

Spotkały się w koszyczku:           - idziemy palcami po plecach

Żółty kurczaczek Pi-Pi                 - skubiemy paluszkami a la dziobanie kurczaka

Puchaty zajączek Kic-Kic            - tworzymy łódeczkę z dłoni i przeskakujemy z  miejsca na  miejsce

Mięciutki baranek Be-Be             - rysujemy zakręcone rogi

Kurczak woła Pi-Pi-Pi                  - skubiemy paluszkami)

O dyngusie ciągle śni.                 - rysujemy delikatnie opuszkami deszczyk

Zając skacze Kic-Kic-Kic             - łódeczka z dłoni i przeskakujemy                

Nie chce wody nic a nic!               - rysujemy znak x

Nosek marszczy, uszka chowa,    - dotykamy nosek/ dotykamy uszy

Chętnie się pod bazie schowa       - chowamy dłoń pod pachę dziecka

Za to baran beczy – Beee!             - rysujemy rogi

Oblać wszystkie dzieci chce!

Psik, psik, psik, psik!                     - psikamy mgiełką/spryskiwaczem.

Rozwiążcie kilka  zagadek na temat świąt wielkanocnych. Możecie narysować odpowiedzi.

Wielkanocna zupa,

w niej kiełbaska pływa.

Jest tam też jajeczko,

żółte jak słoneczko. (żurek)

Jeden taki dzień

w całym roku mamy,

że gdy nas obleją,

to się nie gniewamy. (śmigus-dyngus)

Ukrywa w Wielkanoc słodkości różne,

więc każde dziecko na niego czeka.

Zobaczyć go jednak – wysiłki to próżne,

bo one susami – kic! Kic! Ucieka (zajączek)

Leży w koszyczku

pięknie wystrojone,

malowane, pisane,

drapane lub kraszone. (jajko)

Potulne zwierzątko

z masła ulepione.

małą chorągiewką

wdzięcznie ozdobione. (baranek)

Mały żółty ptaszek

z jajka się wykluwa,

zamiast piór ma puszek

więc jeszcze nie fruwa. (kurczątko)

Wyrośnięta pani,

lukrem jest polana.

Na świątecznym stole

pyszni się od rana. (babka)

Wiklinowy koszyk

pięknie ozdobiony,

święconymi produktami

po brzegi wypełniony. (święconka)

Co to za gałązka

co kotków ma bez liku

i chociaż nie zamruczy –

miła jest w dotyku? (wierzbowe bazie)

Wiecie już wszystko o Świętach Wielkanocnych, możecie czekać na   Wielkanocnego zajączka

Czekamy na zdjęcia waszych pisanek.

A teraz pora na muzyczne  życzenia

Dla Was kochane dzieci i dla Waszych najbliższych. Aby nadchodzące Święta Wielkanocne napełniły Wasze serca radością i nadzieją, a chwile spędzone w gronie najbliższych dodawały otuchy i pozwalały przezwyciężyć wszystkie trudności. Dużo, dużo zdrówka i do zobaczenia po świętach niestety jeszcze na naszej stronie przedszkola. Pozdrawiamy Helenka i Asia